Lokale heffingen

In de verordening lijkbezorgingsrechten zijn de tarieven opgenomen waarmee de lasten in de exploitatie van de begraafplaatsen worden gedekt. Met de aanleg van de nieuwe begraafplaats zijn de lasten aanzienlijk hoger dan in het verleden.
Het tarief met betrekking tot de lijkbezorgingsrechten is in 2017 met 0,5% (inflatiecorrectie) gestegen.  

De heffing van bruggeld geschiedt op basis van kostendekkendheid. Om de tarieven ook in 2017 kostendekkend te houden, was het noodzakelijk om ze met 25% te laten stijgen ten opzichte van de tarieven van 2016.

Het liggeld voor pleziervaartuigen, het ligplaatsgeld voor de haven, zijn in 2017 gelijk gebleven aan 2016.

De hoogte van het zee- en binnenhavengeld wordt bepaald door het Havenbedrijf Rotterdam en is in 2017 met 0,3% gestegen ten opzichte van 2016.

De tarieven in de Rechtenverordening worden conform de VNG-richtlijn 'Tarieven (graaf)werkzaamheden telecom' berekend. De werkzaamheden voor deze rechten zijn feitelijk identiek aan de werkzaamheden voor hoofdstuk 18 uit de eerdergenoemde legesverordening (Kabels & leidingen) en worden in de gemeentelijke organisatie ook door dezelfde afdelingen uitgevoerd. De lasten zijn dan ook evenredig verdeeld over deze twee taakvelden.
In 2017 is gestart met een nieuwe digitale methode om deze tarieven te innen bij aannemers, waardoor controle en handhaving beter georganiseerd kon worden. Dit resulteerde in flink hogere inkomsten dan geraamd was.

Op het taakveld markten is een incidentele vergoeding ontvangen voor schade veroorzaakt door een derde. Dit ontvangen bedrag zorgt voor een overdekking op marktgeld. Zonder deze ontvangst zou het dekkingspercentage uitkomen rond de 100%.

De hondenbelasting is een gemeenlijke belasting waar geen individuele tegenprestatie tegenover staat. De opbrengsten worden gebruikt als algemeen dekkingsmiddel. Het tarief van de hondenbelasting is in 2017 gelijk gebleven aan 2016.

Precariobelasting

Het tarief van de precariobelasting is in 2017 met 0,5% (inflatiecorrectie) gestegen.  

Precariobelasting wordt geheven ter zake van het hebben van voorwerpen onder, op of boven (voor de openbare dienst bestemde) gemeentegrond. Hierbij valt onder andere te denken aan terrassen, erkers, markiezen, lichtbakken aan winkels en het tijdelijke gebruik van gemeentegrond voor het plaatsen van containers. Precariobelasting is een ongebonden belasting, waarbij de gemeente de volledige vrijheid heeft in het vaststellen van de tarieven.

Met Stedin is in 1994 een vaste vergoeding afgesproken voor kabels en leidingen in gemeentegrond. In 2017 is dit naar boven afgerond € 5 ton. De afspraken liggen vast in een privaatrechtelijke overeenkomst voor onbepaalde tijd.  

De Tweede Kamer heeft op 21 februari 2017 echter ingestemd met de wet die de heffingsbevoegdheid van precariobelasting voor openbare werken van algemeen nut beperkt. Dit betekent dat gemeenten geen precariobelasting meer kunnen heffen over netwerken die nutsbedrijven in, op of boven gemeentegrond exploiteren. Bij het wetsvoorstel heeft de Tweede Kamer een amendement aangenomen waarmee de voorgestelde overgangsregeling van 10 jaar wordt teruggebracht naar vijf jaar. Gemeenten die op 10 februari 2016 in hun belastingverordening een tarief hadden voor nutsnetwerken, mogen uiterlijk tot 1 januari 2022 precariobelasting op nutsnetwerken heffen.

Voor de gemeente Maassluis betekent dit dat er tot en met 2021 nog precariobelasting geheven kan worden op netwerken van nutsbedrijven (Stedin, Evides). Daarbij mogen maximaal de tarieven in rekening worden gebracht zoals die golden op 10 februari 2016. Deze tarieven zijn in 2017 daarom niet gestegen.